Słowo Życia:
„Znowu jednak was zobaczę, i rozraduje się serce wasze, a radości waszej nikt wam nie zdoła odebrać.” ( J 16, 22)

Ks. Mateusz:
W Sercu Jezusa wypełniło się Izajaszowe proroctwo: „Dlatego Pan sam da wam znak: Oto Panna pocznie i porodzi Syna, i nazwie Go imieniem Emmanuel.” (Iz 4,14)
Serce Jezusa jest tą rzeczywistością o której pisze Apokalipsa: „Oto przybytek Boga z ludźmi: i zamieszka wraz z nimi, i będą oni Jego ludem, a On będzie „BOGIEM Z NIMI” (Ap 21,3).”
Jezus Chrystus – Pasterz niosący owce, Logos niosący sens, Syn niosący miłość Ojca. Prawda, która określa praktykę. Odtąd nie można już więcej mówić: „nieważne w co i jak się wierzy, ważne jak się żyje”. To Jezus jest przybytkiem Najwyższego, Emmanuelem – „Bogiem z nami” i to On wskazuje jak żyć.

Marek:
Prawdziwa przyjaźń to relacja oparta na tęsknocie. Osoby, które się kochają często o sobie myślą. Pragną być często w kontakcie. Radują się spotkaniem. Jednak czasem potrzebujemy chwili samotności, aby wsłuchać się w głos swojej duszy. Napój bowiem najlepiej smakuje spragnionemu! Najświętsze Serce stęsknione za człowiekiem. Serca Boga, które zawsze tęskni za relacją z ukochanym dzieckiem. A ja za czym najbardziej tęsknię?

Św. Małgorzata Alacoque: Nasz Pan nie przestawał mnie obsypywać swoimi łaskami. Pewnego razu, gdy byłam złożona jakąś słabością, otrzymałam łaskę nieporównywalną z innymi. Zdarzyło mi się oto, że zobaczyłam przed sobą trzy Osoby godnej uwielbienia Trójcy, które napełniły moją duszę radością.

Św. Faustyna Kowalska: O, kto pojmie Twoją miłość i Twoje niezgłębione miłosierdzie ku nam. O Więźniu Miłości, zamykam swoje biedne serce w tym tabernakulum, aby Cię nieustannie, dzień i noc, adorowało. (Dz 80)

Zadanie rekolekcyjne:
„Weź i czytaj” – weź Pismo Święte i poświęć na modlitewną lekturę 15 minut.

Ćwiczenie dodatkowe:
Przepisz poniżej swój ulubiony fragment z Biblii – dlaczego wybrałaś/eś akurat ten?